تجمع

تجمع...

دنیات کوچیکه وقتی تلفظ، نوشتار و معنی واژه‌های زبان مادریتو بلد نیستی چون «کتاب نمی‌خونی». جز «هِلو» از زبان ارتباط بین‌المللی، شمارش اسکناس از اقتصاد و ظهور امام زمان از سیاست چیزی بلد نیستی چون «درس نمی‌خونی». شهر محل زندگیتو هم نمیشناسی چه رسد به کشور و قاره‌، چون «سفر نمیکنی». حوالی ۳۰ سالگی تازه به دغدغه‌های اجتماعی-سیاسی-فردی-فرهنگی و...ای رسیدی که خیلیا قبل از ۲۵ سالگی ازشون رد شدن، چون «فکر نمیکنی»، فکر هم که بکنی، بدون خوراک فکری، بدون داده‌های ورودی ارزشمند، اون ذهن طفلکی حق هم داره آک تجمع...

آدم از شنیدن دوستت دارم دلگرم میشه. به خودش امیدوار میشه. دلیلِ محکمِ دیگه‌ای، حتی تنها دلیل محکمی برای ادامه دادن به دست میاره. لحنِ «دوستت دارم» های شنیده رو در خاطرش مرور میکنه و این برای روزای سخت یه آدم مرهم بزرگیه. دوستت دارمی که یادآور اینه که مراقبتم، پشتتم، آروم باش، حواسم بهت هست.دوستت دارم عجیب عبارتیه. حتی وقتی میدونی دروغه بهش دل میبندی. حتی وقتی میبینی فقط یه حرفه و پشتش هیچ عمل نیست بهش دل میبندی. لااقل تا مدتی! آدمیزاده و احتیاجش به گرفتن مهر و نگاه، ضعفش دربرابر توجه و تحسین و ا تجمع...

اشتباه می‌کنید وقتی خودتونو می‌ذارید جای همسر کسی و به اون زندگی غبطه می‌خورید. اشتباه شما غبطه خوردن به «ظاهر» یه زندگی و مقایسه‌ش با «باطن» زندگی خودتون نیست. گرچه که این هم اشتباه بزرگیه. اشتباه بزرگ‌تر اونجاست که تصور می‌کنید اون رابطه‌ها بدون همون آدم‌ها هم همونیه که هست. غبطه می‌خورید به یه زندگی و دلتون می‌خواد جای فلانی باشید که داره از تعهد، عشق، ثروت و آرامش لذت میبره و جای دیگه‌ای خداروشکر می‌کنید که جای بهمانی نیستید که داره از خیانت و بی‌عرضگی و بی‌فرهنگی همسرش پیر می‌شه.  زندگی آدم تجمع...

اونجوری که میگفتن نبود و من نمیدونستم. اما به شما میگم که بدونید، ازدواج اونجوری که بیشتر آدما تعریف میکنن نیست. بیشتر آدما از آشناییشون، مراحل به هم رسیدنشون و باهم موندنشون تصوری برای شما میسازن که درصدی دروغ و تخیل قاتیشه و کاملا حقیقت نیست. چون واقعیت زندگیشون به قشنگی خیالاتشون نیست و اونا دوست ندارن دیگران بفهمن که زندگیشون مثل تمام آدمای دنیا معمولیه، دوست دارن تظاهر کنن که زندگیشون بی نقص و عالیه و امیدوار باشن که تحسین و حتی حسادت دیگرانو برمی‌انگیزن. اما بی‌نقص بودن از محالات دنیاست. د تجمع...

زن ایرانی موجودیست که هیچوقت صلاحیت تصمیم‌گیری برای خودش را ندارد و همیشه یک مرد باید باشد که به او «اجازه» بدهد و صلاحش را بداند. اما همان موجود ضعیف حقیر، حالا مادر میشود. کاری خدایی میکند و یک انسان خلق میکند، و کاری پیغمبری میکند و یک شخصیت میپروراند و رشد میدهد. با کدام قدرت و بلوغ؟ کدام فهم و منطق؟ همانی که تا به حال سرکوب میشد...  زن ایرانی موجودیست که اغلب فقط وقتی در بستر مرگ افتاد یاد بزرگواری ها و عشق بی دریغ و بهشت زیر پایش می‌افتند. و اغلب فقط وقتی در خاک آرمید متوجه ارزش و اهمیتش م تجمع...